خب همون طور که از اسمش مشخصه virtualenv پایتون یه ابزار برای ایجاد یک محیط مجازی و ایزوله برای پایتونه. یک فولدر می‌سازه که شامل تمام پکیچ‌های مورد نیاز برای پروژتون میشه که پایتون بهش نیاز داره. برای نصب اون همونطور که در اتصال دیتابیس PostgreSQL به پروژه جنگو دیدیم، می‌تونید از pip (نصاب پکیج‌های پایتون) استفاده کنید:
برای ساخت virtualenv پایتون (یک محیط مجازی) جدید به پوشه پروژه رفته و از دستور زیر استفاده می‌کنیم.
$ cd project_folder
$ virtualenv venv
دستورvirtualenv venv یک فولدر در پوشه فعلی ایجاد می‌کنه که فایل‌های اجرایی پایتون توش قرار داره، و یک کپی از کتابخانه pip که می‌توانید پکیج‌های دیگه رو باهاش نصب کنید. اسم محیط مجازی که در این جا venv گذاشتیم می‌تونه هرچی باشه، حذف اسم باعث میشه فایل‌ها در پوشه اصلی ریخته بشه (جای اینکه فولدر بسازه).
برای فعال سازی محیط مجازیمون در پوشه پروژه (دایرکتوری فعلی که درش هستیم) دستور زیر رو تایپ کنید.
$ virtualenv/scripts/activate
که البته معمولا به یک ارور برخورد می‌کنید که میگه اجرای اسکریپت‌ها در این سیستم غیر فعال است. برای گذر از این ارور باید دستور زیر رو اجرا کنیم:
$ Set-ExecutionPolicy Unrestricted -Force
که باعث نادیده گرفتن ارور بالا میشه و دوباره دستور فعال سازی virtualenv پایتون رو تایپ می‌کنیم. البته اگر بعد از اجرای دستور بالا هنوز با ارور مواجه هستید. می‌تونید دستور زیر رو هم برای فعال سازی استفاده کنید:
خب حالا ما یک محیط مجازی فعال داریم. از این به بعد هر پکیچی که با pip نصب می‌کنیم تا زمانی که محیط مجازیمون اکتیو باشه در واقع در این محیط نصب میشه. برای غیر فعال کردنش هم از دستور زیر استفاده می‌کنیم.
خب به این ترتیب در این مقاله یادگرفتیم تا یک virtualenv پایتون رو چطور در ویندوز نصب کنیم، یه محیط مجازی درست کنیم و چطور فعالش کنیم. پیشنهاد میشه همیشه قبل از استارت پروژه پایتنتون یه محیط مجازی براش درست کنید تا از شر هندل کردن ورژن‌های مختلف پکیج‌های مورد استفاده در پروژتون خلاص بشید 😉